Književnik Đorđe Nešić z Bijelog Brda dobitnik je ovogodišnje „Višnjićeve nagrade“ za književnost za srpsko govorno područje koju dodeljuje Kulturno obrazovni centar Šid.
O laureatu je odlučivao petočlani žiri u sastavu: Slavica Varničić, direktor Narodne biblioteke „Simeon Piščević iz Šida, Srđan Malešević, direktor Kulturno obrazovnog centra Šid i dobitnici ove nagrade: Blagoje Baković, književnik iz Vrbasa, Miroslav Aleksić i Selimir Radulović, književnici iz Novog Sada.
“Pesnik Đorđe Nešić pripada samom vrhu savremenog srpskog pesništva. On je istovremeno pesnik kulture i pesnik sa duboko ukorenjenim stablom u nacionalno tle iz koga, na jedan moderan način, šumi u krošnji najdivnije melodije srpskoga jezika”, istakao je Blagoje Baković.
Kako je naveo u obrazloženju, Nešić peva čistu suštinu, zaodevajući je jezičkim prividima i čudima koji, reklo bi se, na lak i pamtljiv način oslobađaju i bude duboke magnete jezika.
“Po tom jezičkom umiljenju i pribranosti, po nesrazmerno velikoj količini sugestivne moći rečenog, Đorđa Nešića s punim pravom možemo smatrati gospodarem jezika. Kao malo ko od naših pesnika Nešić je umeo i mogao da u svega dva terceta, u tih šest stihova, sažme svu tragiku rata. A da ta paklena slika, na tako malom jezičkom prostoru, ne bude ništa manje potpuna od Ilijade i Odiseje”, smatra Baković.
“Jer Nešić poseduje intuitivan osećaj i samosvest da je uzdrhtaliji i samlji od Boga, ko voće orezuje i ko piše pesme. Koliko god u zenitu svog peva pripadao stražilovskom luku našeg pesništva, kao tihi hor u pozadini, njegov poj prati poj vrletnih srpskih pevača na čelu sa Filipom Višnjićem koji je u nevidu svome pronašao nezalazno sunce poezije”, naveo je Baković.
Nešiću će nagrada biti uručena na ovogodišnjim „Višnjićevim danima“, 17. septembra, u Višnjićevu.
Đorđe Nešić je rođen 1957. u Bijelom Brdu kod Osijeka. Diplomirao je na Filološkom fakultetu u Beogradu, na Odseku jugoslovenska književnost i srpskohrvatski jezik. Objavio je nekoliko zbirki pesama: “Crv sumnje u jabuci razdora”, “Surogati”, “Čekajući Stvoritelja”, “Haronov čamac”, “Prozor kroz koji Dunav teče”, “Granica”, “Bolje je biti u manjini”, “Polog”, “Sunce i led”, “Rani radovi”.
Napisao je i zavičajni rečnik “Luk i voda”, “Prvi ciklus” monografiju povodom 10 godina rada KNC-a “Milutin Milanković” u Dalju, te “Okapnice” zapise, eseje i kritike.
Dobitnik je i brojnih nagrada: “Brankova nagrada”, “Laza Kostić”, “Sava Mrkalj”, “Povelja Zajedničkog veća opština Vukovar”, “Žička hrisovulja”, Povelja “Venac slobode”, “Venac Laze Kostića”, “Zmajeva nagrada”, “Petrovdanski vijenac”, “Plaketa Nikola Tesla Srpskog narodnog vijeća Zagreb”, “Disova nagrada”, “Vidovdanska povelja”, “Skender Kulenović – Književni vijenac Kozare”.
Član je Odbora SANU za dinamiku klimatskog sistema Zemlje i delo Milutina Milankovića, a kao upravnik KNC organizovao je nekoliko naučnih manifestacija posvećenih Milankoviću, Jakovu Ignjatoviću, Đorđu Ociću, Milanu Kašaninu. Živi i radi u Bijelom Brdu i u Somboru.